Byłem, jak się później okazało, w budynku okrągłego centrum handlowego. Na jednym z pięter były pokoje hotelowe. Byłem sam, ale czekałem na kobietę. Coś złego dobijało się do drzwi. Wiedziałem, że jestem bezpieczny, jednak bałem się mocno. W pewnym momencie zło odeszło, została tylko wyrwa w drzwiach, jakby po wrzutce na listy. W końcu odważyłem się wyjść z pokoju. Były tłumy ludzi, ktoś mnie zaczepiał, głównie kobiety. Centrum handlowe tętniło życiem.
Odkryłem, a właściwie upewniłem się, że to działa. Gdy się budziłem kiedyś, zawsze miałem przy łóżku albo notes, a później dyktafon. Żeby nie zapomnieć snu. Od dłuższego czasu nie potrzebuję, bo sny pamiętam. Jednak czasami czuję, że może mi umknąć. Wtedy używam „wirtualnego” notesu. Piszę słowa na ścianie, na kaloryferze, na kołdrze. Piszę palcem, mamrocząc pod nosem co mi się śniło. Tak było i tym razem. I proszę, zapamiętałem, choć czułem, że jeśli zasnę, to zapomnę 🙂